De casus van deze week!
De moeder van een jong volwassen dame neemt contact met ons op. Haar dochter heeft een ernstige beperking in het autistisch spectrum. Het meisje krijgt al jaren lang individuele begeleiding van een zorgverlener, deze wordt betaald middels een Persoonsgebonden budget (PGB) vanuit de WMO en eerder vanuit de Jeugdwet. Ze is enorm gehecht aan haar hulpverlener, ze laat vanwege haar beperking weinig andere mensen toe in haar leven.
De individuele begeleiding is gericht op haar zelfredzaamheid, sociale vaardigheden aanleren en het plannen/automatiseren/structureren van haar dagelijkse activiteiten. Het meisje volgt sinds dit jaar een nieuwe studie en wil graag op kamers gaan wonen om te gaan werken aan haar zelfstandigheid. De kans dat deze grote verandering in haar leven gaat slagen staat of valt met de begeleiding die ze nodig heeft. Maar hoe pak je dat nu aan? Want zodra je uitgeschreven bent bij de huidige gemeente stopt direct de hulpverlening en je kunt pas een melding doen bij de nieuwe gemeente als je daar ingeschreven staat. Maximaal 6 weken na melding dient de gemeente een keukentafelgesprek ingepland te hebben, veel gemeenten overschrijden deze grens. En ze hebben ook nog gehoord dat de nieuwe gemeente geen PGB’s afgeeft.
Juist in de meest ingewikkelde periode van haar leven is het belangrijk dat de hulpverlening voorgezet wordt, anders bestaat het risico dat het meisje in een isolement raakt en er is een grote kans dat ze de brui geeft aan de opleiding en het zelfstandig wonen.
Wij gaan in gesprek met beide gemeenten om te bespreken hoe we tot een goede oplossing kunnen komen, zodat de zorgverlening gecontinueerd kan blijven. We benadrukken de urgentie en dat dit meisje niet de dupe hoeft te worden van de discussie uit welk potje de zorg gefinancierd moet worden. We dragen de casus warm over en ondersteunen bij een PGB aanvraag en zorgen dat de juiste documenten zo snel mogelijk aangeleverd worden waardoor de nieuwe gemeente snel een nieuwe PGB beschikking kan afgeven. Het meisje blijft gelukkig de hulp krijgen die zij zo hard nodig heeft, zonder dat daar een onderbreking in komt.
Zowel moeder als dochter zijn erg blij en dankbaar dat wij in dit proces naast ze hebben gestaan en voor hen alle contacten hebben gelegd en de gesprekken gevoerd.
